Van Lübeck naar Hof
Je kunt naar beneden scrollen voor het complete reisverslag of hieronder op een van de dagen klikken om die betreffende dag te bekijken.
DAG 1: 19 mei 2024 - [Den Haag - Travemünde - 677 km]
Wat een heerlijk moment, de start van de MRA Iron Curtain Trail 2024, seizoen 3!
Na een lange voorbereiding stap ik zondag 19 mei om 06:29 uur op de motor op weg naar de eerste stop in Drenthe om mijn maat Serge op te halen. Onderweg nog een beetje regen gehad, maar dat was echt minimaal. Ik begin zo'n rit altijd een beetje gespannen, blijft de techniek het doen, zijn de routes goed, komen we niet in noodweer terecht? Pas na enkele uren rijden valt de spanning van mij af en kan ik een beetje ontspannen, en dat is nodig, want de dag tevoren nog tot laat gewerkt om alles af te krijgen en het is een flinke rit van bijna 700 km waar we ruim 10 uur over doen. De route naar Travemünde in het noorden van Duitsland vlakbij Lübeck is niet spectaculair, we rijden wel flinke stukken binnendoor om de grote steden Bremen en Hamburg te ontwijken.
In die ruim 10 uur zit ook het bakkie koffie bij Serge en Tamara en daar het pairen van onze headsets, want we hebben niet gekozen voor de standaard SENA SRL-3 headsets in onze Shoei Neotec 3, maar voor de Cardo Packtalk Edge. De reden voor de Cardo was en is dat deze headset een veel langere accuduur heeft en dat is wel zo fijn tijdens onze lange ritten.
Travemünde is een rustige badplaats vlakbij Lübeck aan de Baltische Zee waar we het jaar daarvoor de MRA Iron Curtain Trail 2023, seizoen 2 zijn geëindigd. Volgens zeggen de mooiste badplaats in de buurt en dat kunnen wij alleen maar beamen! Vandaar dat er na het verplichte foto + bier moment een wandeling van zo'n 4,5 km op de planning stond om deze leuke en nette badplaats te ontdekken.
Pontificaal in de haven ligt het zeilschip de 'Passat', deze viermaster (of bark) ‘Passat’ liep in 1911 van stapel. Een bewogen zeeleven van veertig jaar volgde, met 24 reizen van elk zeven tot acht maanden, voornamelijk tussen Duitsland en Chili.
Middels een veerpont steken we de 'Trave' over en bekijken we aan de overkant de 'Leuchtturm Travemünde', deze voormalige vuurtoren werd gebouwd in 1539 en is de oudste vuurtoren aan de Duitse Oostzeekust. Onderweg eten we een hapje, nemen we een andere veerpont terug en komen rond 21:30 uur weer aan in het hotel. Genoeg voor vandaag, op tijd naar bed en morgen naar Lübeck waar we het jaar daarvoor zijn geëindigd, een prima eerste dag!
Ter informatie:
De titels van de afbeeldingen van de routes en tracklogs hieronder zijn linkjes, je kunt er op klikken en dan kom je op betreffende tracklogs of routes in MyRoute-app!
DAG 2: 20 mei 2024 - [Travemünde - Amt Neuhaus - 220 km]
Vandaag rijden we de eerste echte etappe van de MRA Iron Curtain Trail 2024, seizoen 3!
We rijden om 08:54 uur keurig op tijd weg van het goede hotel in Travemünde. Een half uur later staan we op de plek waar we vorig jaar de MRA Iron Curtain Trail seizoen 2023, seizoen 2 zijn geëindigd: Grenzdokumentations-Stätte Lübeck-Schlutup e.V. We stoppen daar uitgebreid en nemen in één take een video fragment op, waarin we vertellen wat we dit jaar allemaal gaan doen, zie de video onderaan dit dagverslag.
Het is gelukkig nog steeds droog en we rijden na dit intermezzo door naar Lübeck, specifieker gezegd, de 'Holstentor brick gate'. niet omdat deze poort wat te maken heeft met de MRA Iron Curtain Trail, maar omdat we toch in de buurt waren en dit graag wilden zien.
Holstentor is een van de twee overgebleven toegangspoorten tot de Duitse hanzestad Lübeck. Dit laat-gotische bouwwerk bestaat uit twee torens met een toegangspoort ertussen en werd in de 15e eeuw gebouwd. Het is een voorbeeld van de Noord-Europese baksteengotiek. In de loop van de eeuwen is de toren 50 cm weggezakt en moest een aantal keren gerestaureerd worden om te voorkomen dat deze volledig in zou storten. Tegenwoordig is de poort een museum. Wikipedia
Vanaf nu volgen we weer zoals vanouds zo dicht mogelijk het voormalige IJzeren Gordijn, er zijn onderweg vele en vele overblijfselen, bezienswaardigheden en memorials te zien, té veel om allemaal te bezoeken, want we reizen niet alleen om van alles te bezichtigen, maar ook om te genieten van het rijden zelf. En dat valt niet tegen, de smalle plattelandswegen in Noord Duitsland zijn niet verkeerd om te rijden, beter als verwacht! Waar we wel even stoppen, is bij Grenzhus Schlagsdorf, waar een wachttoren, diverse informatiezuilen en andere overblijfselen van het IJzeren Gordijn zijn te zien.
Een stuk verder zoeken we een gedenksteen van het verwijderde dorp Lankow, dit dorp werd afgebroken door DDR-grenswachten om op zijn plaats een enorme grensfaciliteit te bouwen die precies door het midden van Lake Lankow werd gebouwd. De gedenksteen stond waarschijnlijk wat verder van de weg af, niet gezien, vandaar dat de foto hieronder van het Internet is geplukt.
Daarna weer zoeken, dit keer naar het Gedenkteken van Harry Weltzin. Een van de laatste slachtoffers van de DDR. Harry Weltzin, geboren in Wismar, stierf in 1983 terwijl hij probeerde te ontsnappen. Twee SM 70 zelfvuursystemen werden geactiveerd toen hij een gat groef onder het grenshek. Weltzin bevond zich op dat moment 50 meter van het staatsgebied van de BRD.
Nu rijden we een flink stuk door zonder bezienswaardigheden, eerlijk is eerlijk, dat is helemaal niet erg. Tot we aankomen bij het Ebberg museum, stelt niet veel voor en het is te koop, je koopt dan een nagemaakte wachttoren (Checkpoint Harry) en een restaurant wat vroeger een checkpoint was, als kers op de taart is het vlakbij het Neuengamme concentratiekamp. Wij laten dit buitenkansje aan ons voorbij gaan en rijden verder.
Trek, het restaurant bij het Ebberg museum was al een poosje dicht, maar Serge volgt een bordje 'Olympia Grill', alwaar we een heerlijke kaas omelet hebben gegeten, niet echt een Griekse specialiteit volgens mij, maar het buikje goed gevuld, het begon toen te regenen, niet een beetje, maar stevig...
Regen, of geen regen, wij moeten verder, we hebben een doel te verwezenlijken, namelijk de eerste motorrijders zijn die de hele MRA Iron Curtain Trail hebben gereden! We steken met de veerboot nog twee keer de Elbe over en komen aan bij een wat 'weirde' overnachtingslocatie: Privelacker Paradiesgarten, een oude boerderij diep verscholen in het Duitse platteland, we hoopten eigenlijk op een seksboerderij 🤣, maar het was meer een ecologische en biologische boerderij.
De gastvrouw was erg aardig, de omgeving mooi en rustiek, alleen de muggen, midgets en/of andere vliegende ellende waren bijzonder agressief, in die paar minuten zonder bescherming buiten gelijk een aantal bulten opgelopen.
De kamers waren groot, maar sober, een klein eenpersoonsbed, 2 stoeltjes, 1 tafeltje en 1 lamp, dat was alles, prima om de nacht door te brengen en uit te rusten voor de dag van morgen!
Ter informatie:
De titels van de afbeeldingen van de routes en tracklogs hieronder zijn linkjes, je kunt er op klikken en dan kom je op betreffende tracklogs of routes in MyRoute-app!
DAG 3: 21 mei 2024 - [Amt Neuhaus - Oebisfelde - 250 km]
Vandaag rijden we de tweede echte etappe van de MRA Iron Curtain Trail 2024, seizoen 3!
We rijden 09:01 uur mooi op tijd weg van onze overnachting locatie 'Privelacker Paradiesgarten', het diner gisteren was redelijk, het ontbijt goed en de kamers voldoende. Een paar flinke bulten herinneren aan het ecologische karakter van deze locatie, een paradijs voor muggen en ander vliegend ongedierte, voor stedelingen en verwende krengen zoals ik, minder paradijselijk 🦟.
We zijn net een paar minuten onderweg en dan komen we al aan bij onze eerste bezienswaardigheid, de 'Denk Pyramide Zwangsumsiedlungen Vockfey'.
Dit is een Herinneringsteken in de vorm van een piramide gebouwd van de sloopresten van het dorp Vockfey op de oostelijke oever van de Elbe in de grenszone van de voormalige DDR. De sloopresten zijn teruggevonden in 2004 bij werkzaamheden aan de Elbedijk - Wikipedia.
Verder maar weer, we komen langs een grenswachttoren in de buurt van Rüterberg. Door een grensgeschil in de Elbe was Rüterberg in 1967 een enclave binnen de DDR geworden en de burgers schreven geschiedenis toen ze dit op 8 november 1989 zat waren en Rüterberg tot dorpsrepubliek uitriepen, gelukkig voor de bewoners viel de muur één dag later! We zijn hier niet gestopt en hebben dus geen foto's gemaakt.
We zijn in totaal nog geen 2 uur aan het rijden en komen aan bij een echt hoogtepunt, de Eisenbahnbrücke von Dömitz. Deze spoorbrug over de Elbe in de buurt van Dömitz was voor de tweede wereldoorlog met 1.000 meter de langste spoorbrug in Duitsland. In de tweede wereldoorlog werd deze brug gebombardeerd en niet meer gerepareerd. In de video onderaan dit dagverslag zie je een mooie opname van de brug en Serge en ik die via het gras omhoog naar het hoger gelegen dijkje rijden, mooie locatie!
We vervolgen de route en passeren diverse grenstorens waar we niet speciaal voor stoppen. We krijgen nu wel trek in een bak koffie, via de website van MyRoute-app had ik een mooie locatie toegevoegd aan de route, maar dit restaurant was gesloten, onderweg kwamen we een uitkijktoren tegen, laten we dan die maar meepakken, we zijn er toch!
Bij een pontoversteekplaats over de Elbe bleek de veerpont deze dag niet te varen, in onze navigatie app MRA Navigation Next gekeken of er aan de andere kant belangrijke bezienswaardigheden lagen die we niet wilde missen, want dan zouden we daar speciaal voor omrijden. Dat bleek niet het geval te zijn, we misten alleen één grenswachtoren en één gedenksteen, daarna zou de oorspronkelijke route weer terugkeren naar deze kant van de Elbe. Die routepunten aan de overkant waren in een paar seconden overgeslagen en we konden weer verder. Wat we niet wilden missen was Grenzlandmuseum Schnackenburg, alwaar we een vlog hebben opgenomen (zie video onder het reisverslag) en eindelijk een lekker bakje koffie hebben gedronken.
Op loopafstand van het museum stoppen we kort bij het Stresow Gedenkteken, een van de vele dorpen dicht bij de grens tussen west (BDR) en oost (DDR) Duitsland die moesten wijken voor grensfaciliteiten. Zover ik kan terugvinden hebben we hier geen foto's van gemaakt, op ten duur heb je ook wel voldoende hekken, wachttorens en informatiezuilen gezien. Nu volgt er een heerlijk stuk rijden door het platteland van Duitsland zonder stops, tenminste, bijna zonder stops, want een hapje eten ging er echt wel in.
Wat we nog wel meepakken is het 'Grenzlehrpfad' in de buurt van Böckwitz en Zicherie. Daar kun je bijzonder goed zien hoe de structuur van de voormalige grensversterkingen er in de tijd van de twee Duitslanden eruitzagen.
Nog een klein stukje tot het eindpunt van deze dag, het bijzonder levendige en gezellige Oebisfelde. Niet dus 🙈 , je wil nog niet dood gevonden worden in dit dorp, troosteloos, restaurantjes gesloten, in het hotel geen receptie, geen bar, uiteindelijk wat gegeten bij een Chinese snackbar naast een Shell tankstation, gezellig toch 😆? Terug in het hotel een paar biertjes uit de koelkast geplunderd en gesproken met een werker die in hetzelfde hotel overnacht, gauw slapen, morgen wordt een interessante dag!
Ter informatie:
De titels van de afbeeldingen van de routes en tracklogs hieronder zijn linkjes, je kunt er op klikken en dan kom je op betreffende tracklogs of routes in MyRoute-app!
DAG 4: 22 mei 2024 - [Oebisfelde - Duderstadt - 268 km]
Vandaag rijden we de derde echte etappe van de MRA Iron Curtain Trail 2024, seizoen 3!
We rijden 09:38 uur wat later weg dan normaal door een enorme regenbui, het stadje Oebisfelde vergeten we maar snel, wat een treurnis, het miezert nu, maar er dreigt veel meer regen met donkere wolken en vele tinten grijs. Na 20 minuten rijden we langs Burg ruïne Weferlingen, een kasteel uit de 13e eeuw die later dienstdeed als graanschuur. We zien onderweg vele gedenkstenen over de 1e en 2e wereldoorlog en zien nog een wachttoren. We stoppen niet overal voor, zelfs niet voor de grootste en belangrijkste Duits-Duitse grensovergang Helmstedt-Marienborn.
We zijn niet gestopt, maar dat betekend niet dat we het niet gezien hebben 👀. Het hek stond open, er was geen mens, dus konden zo doorrijden, kijk voor de beelden onderaan deze pagina de video. En ja, ik weet het, het mag niet, maar als het veilig is en als we niemand tot last zijn, doen we soms stoute dingen 😊. We reden een rondje over het terrein en waren verbaasd over de omvang, echt een enorm terrein. Deze Grensovergang Helmstedt-Marienborn was tijdens de deling van Duitsland vanwege zijn geografische ligging de grootste en belangrijkste grensovergang in de Duits-Duitse grens. De korte route (170 km) over land van de Bondsrepubliek Duitsland (West-Duitsland) naar de enclave West-Berlijn liep via deze grenspost. Op een gegeven moment kwam er een man uit een kantoortje, en die was wel een beetje boos, hij kwam echt aanrennen, ik weet niet of hij dacht dat hij ons kon inhalen op de motoren, maar voor ons voldoende om 'immer gerade' weer naar de uitgang te rijden. Verder geen foto's dus, maar wel mooie video beelden!
Verder maar weer, rijden door het oude stadje Marienborn en zien onderweg nog meer kastelen. Maar we rijden geen kastelen tocht, we rijden de MRA Iron Curtain Trail en zijn op weg naar Border Memorial Hötensleben. Dit is het grootste bewaarde stuk van de voormalige grens tussen Oost-Duitsland (DDR) en West-Duitsland (BRD) en als zodanig is het een van de belangrijkste monumenten ter herdenking van het IJzeren Gordijn waar dan ook ter wereld!
We kijken rustig rond, het blijft verbazen wat er allemaal gedaan werd om de Oost-Duitsers niet te laten vluchten naar het westen! We lopen niet te ver, want we wilden onze motoren in het zicht houden. Na zo'n 30 minuten hebben we het gezien en bestijgen we onze stalen rossen voor de volgende kilometers. We zien nog meer grenshekken en grenstorens, maar zoals gezegd, we stoppen niet overal voor. We stoppen ook niet in het oude stadje Hornburg, mooi stadje! We rijden nu bij Wernigerode de Harz binnen, het is ondertussen behoorlijk aan het plenzen, tijd om even te schuilen en een broodje te eten.
De Harz is ondanks het belabberde weer toch echt mooi, buik is gevuld, blaas is geleegd en door naar het Openlucht grensmuseum Sorge midden in de Harz. Je hebt hier bunkers, hekwerken, een grote wachttoren en de 'Ring der Erinnerung'. Met het gezin heb ik hier voorjaar 2024 uitgebreid en heerlijk gewandeld in toen prachtig weer!
Met Serge heb ik hier, duizendmaal excuses, met de motor gereden terwijl dat niet mag 😊, zie de video onderaan deze pagina, maar ter verdediging kan ik zeggen dat er helemaal niemand was, alleen wij op de motoren, het was veilig en we waren niemand tot last en hebben nu wel mooie video beelden!
Rijdend in de Harz kwamen we een Whisky brouwerij tegen, Serge als liefhebber moest natuurlijk even naar binnen. Hercynian Distilling C0./ Hammerschmiede, echt de moeite waard om te bezoeken als je interesse hebt in het proces en bereiding van de whisky’s en likeuren.
Ik heb nog om een slokje gevraagd, maar Serge was niet te vermurwen 😄. Dan maar weer verder door onder ander een authentiek middeleeuws centrum in Ellrich en langs het Zisterzienser Kloster Walkenried. De huidige ruïnes van het eens zo machtige klooster verwijzen terug naar de oorspronkelijke Romaanse abdijkerk St. Maria und Martin die hier oorspronkelijk in de 12e eeuw stond en het nieuwe gebouw dat als eerste gotische en voorheen grootste kerk in Noord-Duitsland als rolmodel diende in de 13e eeuw.
Op naar het hotel, we rijden nog wel langs Grenzlandmuseum Eichsfeld, maar besluiten dat morgen te bezoeken, het had bijna de hele dag geregend en we hadden zin in de sauna's en zwembad van het hotel, gas erop en gaan!
Prima hotel, prima sauna's en prima bier, lekker opwarmen en morgen verder, tot dan!
O ja, bijna vergeten te melden, we hebben deze dag op een glibberig pad allebei onze motoren laten vallen, het was op een weiland met 2 diepe sporen, op een gegeven moment werd het te heftig voor onze straatbanden, dus omkeren en andere weg zoeken. En precies met dat omkeren konden we allebei onze motoren niet houden op dat glibberige pad, bijna vanuit stilstand. We hebben elkaar geholpen en konden weer door, wel met een kant van de motoren vol modder 😄. Het videofragment van dit moment is best leuk, klik daarvoor op de video hieronder!
Ter informatie:
De titels van de afbeeldingen van de routes en tracklogs hieronder zijn linkjes, je kunt er op klikken en dan kom je op betreffende tracklogs of routes in MyRoute-app!
Je hoeft je geen zorgen te maken dat je verdwaalt of onderweg iets interessants misloopt - aan alles is gedacht! Alle routes zijn gecontroleerd door échte RouteXperts (!) en bevatten gedetailleerde informatie zoals foto's, linkjes en meer, zodat het plannen van jouw reis zo eenvoudig mogelijk is. Klaar voor een unieke reiservaring!
© 2022 - MyRouteApp B.V. - All Rights Reserved - Contact
